หลายๆ คน คงเคยมีประสบการณ์ของความรักในช่วงชีวิตหนึ่งนะคะ บางคนสุขสมหวัง บางคนรักเขาข้างเดียว บางคนต้องพรากจากแม้รักกัน บางคนไม่มีโอกาสแม้จะรักเลย มวลมนุษย์บนโลกนี้ ล้วนมีเรื่องราวของความรักระหว่างหนุ่มสาวที่แตกต่างกันหรืออาจจะคล้ายๆ กัน แต่รู้ไหมคะว่า การที่เรารักนั้นต้องรักแบบถูกต้องด้วย
ทุกวันนี้สื่อต่างๆ ทางโทรทัศน์หรือหนังสือ แม้กระทั่งวิทยุ ล้วนมีโอกาสจุดฉนวนให้คนก่อเกิดความรู้สึกอยากมีใครสักคนและอยากแม้กระทั่งเป็นคนดีของใครบางคนที่เราแอบรัก แอบชอบ โดยเฉพาะวัยหนุ่มสาว ที่เป็นวัยเจริญพันธุ์ ซึ่งมีความวัยต่อการรับรู้และการกล้าแสดงออก บางคนอยู่ในช่วงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ หน้าตาดีหน่อย ก็มีคนมาชอบ มีผู้ชายมาจีบ ก็หลงและเริ่มให้ความสนใจเรื่องเพศตรงข้ามและอยากรู้ อยากลอง จึงก่อเกิดการริรักในวัยเรียน วัยศึกษา อยากเลียนแบบผู้ใหญ่ และสนใจเรื่องเพศ หากร้ายหน่อยก็อาจจะพลาดท่าเสียที และตั้งครรภ์ก่อนได้ เพราะเพียงสนุก หรือหลงไปชั่วขณะ กับความรู้สึกระหว่างชอบหรือรัก ทำให้อนาคตต้องหมดไปเพราะว่าท้อง หรือมีอดีตที่เจ็บปวด มีประสบการณ์ที่ไม่อยากจดจำ เสียเวลาที่จะไปกอบโกยเอาความรู้ในช่วงเวลามีค่าตอนนั้น ในฐานะผู้เขียนผ่านชีวิตแบบนี้มาก่อน แต่ไม่เคยมีความรักหรือมีแฟนในวัยเรียนเลย อาจจะเป็นเพราะโชคชะตา ซึ่งตั้งแต่เรียนมาก็ได้แต่เห็นคนที่เขามีความรักในวัยเรียน แต่ที่ฉันไม่มีเพราะว่าชีวิตของฉัน ตอนนั้นอยู่แต่โรงเรียนสตรีล้วนที่มีแต่ผู้หญิง จนจบมัธยมปลาย แม้บางครั้งยอมรับว่าอยากมีแบบเพื่อนๆ บ้าง แต่เราไม่ได้ไปไหน ไม่เจออะไรเลย จึงได้เรียนอย่างเดียว ทำให้ได้แต่เห็นคนอื่นที่เขามีแฟน แต่ก็ไม่เห็นใครจะมีแฟนที่คบอยู่ตอนเรียน รอดคบกันมาจนปัจจุบัน อาจจะมีแต่คงน้อยเพราะว่า ในโลกนี้มีปัจจัยมากมาย ที่ทำให้มนุษย์เราต้องจบ ในสิ่งที่บางครั้งก็หาคำตอบไม่ได้ อาจจะเพราะคนเราต่างกัน หากไม่เข้าใจกัน ก็อยู่กันไม่ได้นาน ดังนั้นต้องยอมกันบ้างหรืออาศัยรักจริง ความเหมาะสม วัยที่สมควรจะมีรักได้ เมื่อความพร้อมหลายๆ ทาง เราก็จึงสามารถจะรักได้อย่างมีความสุข ควรแก่เวลา
ความรักเมื่อถึงเวลาก็อาจจะมีปัจจัยให้เราอาจจะเสียใจได้เมื่อรักนั้น บางครั้งเราไม่ได้รักตอบกลับจากคนที่รัก หรือความรู้สึกรักเขาข้างเดียว ดังนั้นคุณควรจะคิดในแง่ดี เพราะคุณรัก คุณมอบความรู้สึกดีให้เขาผู้นั้น แต่บางครั้งเขาก็ทราบ แต่ใจของเขาไม่สามารถรักคุณได้ เพราะมันไม่ใช่ คุณอาจจะเสียใจ แต่ก็ยังดีกว่าคุณดื้อดึงเอาหัวใจเขา ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ได้รักเรา แล้วคุณจะทำไปเพื่ออะไร เพื่อเพียงได้ตัวเขา แต่เขาไม่ได้รักคุณ ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ ไปกับคนที่เขารัก เพราะบางทีการที่คุณทำใจได้หรือไม่นั้นจะดีกว่าการที่คุณบังคับใจคนใดคนหนึ่ง คนบางคน เขาไม่ชอบให้ใครมาบังคับเรื่องจิตใจ คนจำพวกนี้คุณก็อย่าไปฝืนเลยค่ะ เพราะว่าคนที่จะเจ็บไปทั้งชีวิต คือคุณ เขาพวกนี้จะมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมากและไม่ยอมทำอะไรที่ใครมาบังคับเด็ดขาด บางทีจากไม่รักจะกลายเป็นไม่ชอบและเกลียดในที่สุด
ความผูกพัน เป็นอีกแง่ที่อาจจะทำให้เพื่อนกัน บางครั้งเผลอใจแอบชอบกัน ครั้นเมื่อเพื่อนกันแอบชอบทั้งคู่ น่าจะเป็นเรื่องยินดีที่ทั้งคู่ได้รู้จักกันเบื้องต้นแล้ว แต่หากไม่เป็นดังนั้น เพื่อนแอบรักเพื่อนข้างเดียว เมื่อเพื่อนไปมีคนที่รัก โดยที่เราแอบรักเขาอยู่ นี่จะเป็นรักที่ทรมานใจไม่น้อยสำหรับคนที่มีจิตใจมุ่งมั่นแล้ว มันจะเป็นแผลลึกมาก ที่แม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน รักนี้ก็ไม่อาจจะลบไปได้หมด สำหรับคนที่มีแผลแบบนี้ คุณควรปล่อยให้เพื่อนของคุณไปหาคนที่เขารักเถอะค่ะ อย่าเสียใจเลย เพราะเขาไม่รักคุณ ท่องไว้นะคะ เขาจะไม่ใช่คนที่จะดูแลคุณได้ตลอดชีวิต แต่คุณจะรักเขาหมดใจมากขึ้นทุกวัน และชีวิตคุณจะทรมานกว่าเดิมถ้าคุณเห็นเขารักใครคนหนึ่ง ในวันหนึ่ง แม้จะดีแค่ไหน ก็ไม่อาจจะทำให้เขามารักคุณในแบบคุณรักเขาแน่นอน และยิ่งคนเห็นแก่ตัว หากคุณทำใจไม่ได้นะคะ เขาจะยิ่งทำให้คุณเจ็บ ฉันมองว่ารักเป็นสิ่งสวยงามนะคะ แม้คุณจะเจ็บ แต่เมื่อคุณมีความสุขที่ได้รัก แต่ไม่ต้องเปิดเผยมากมายหรอกค่ะ หากคุณรู้ว่าเขา เพื่อนของคุณที่คุณแอบชอบไม่ได้รักคุณ ไม่ต้องทำให้เขารู้ แต่แอบรักอยู่ใกล้ๆ ก็พอแล้ว เท่านี้ฉันว่านะ คุณอาจจะมีความสุขก็ได้นะ ลองดูไหมคะ แต่วันหนึ่งเขามีคนรัก คุณก็ควรเดินออกไปจากชีวิตส่วนตัวของเขา ให้เขาได้อยู่กับคนที่เขารักค่ะ ฉันก็เคยรักเพื่อนของฉันในตอนนี้แบบที่ไม่เข้าใจตัวเอง บางครั้งว่าเรารักเขาแบบไหน ด้วยประสบการณ์ที่ไม่มี แต่ว่าฉันรู้สึกดี ที่ได้เห็นเขามีความสุข ได้เห็นหน้าเขา ได้คุยกัน แม้จะทะเลาะกันหนักเบา ก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม มันออกจะติสแตกไปหน่อยเรื่องอารมณ์ แต่มันก็เป็นคนดี ไม่เอาเปรียบใคร และมีน้ำใจ เราไปไหนก็ไปด้วยกันและสนิทกันมากๆ ความรู้สึกที่อ่านตัวเองไม่ออก แต่ยังไงก็รู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ อาจจะเป็น Case ของรักข้างเดียวรึปล่าว ไม่แน่ใจนะ หากถ้าเรารักเพื่อนเราจริง แล้วเพื่อนไม่รักเราแบบแฟนหล่ะ เราจะสียใจไหม อันนี้ไม่รู้สิ และจะไม่มีวันให้มันรู้ และไม่มีวันบอกมันหรอก เพราะเราอยากให้เป็นเพื่อนกันที่อยู่ด้วยกันตลอดไป วันหนึ่งมันมีแฟน เราก็เดินไปแบบเหมาะสม ตามประสาเพื่อนกัน อย่างนี้เขาก็คงมีความสุขดีเนอะ
ความรักเป็นสิ่งที่ให้โดยไม่ต้องการผลตอบแทน ไม่ใช่การทำลาย แม้บางคนอาจจะไปรักแฟน หรือสามีชาวบ้าน ก็หากว่ารู้ว่าเรามาทีหลัง เราควรก้าวออกมาจากชีวิตเขา เพราะเขามีคนอื่น มีภาระที่ต้องทำ แม้เขาจะดูเหมือนรักเรา และเรารักเขา แต่เมื่อเรามาทีหลัง อย่าไปทำลายรักที่เขามีอยู่แล้วนะคะ ยิ่งเขามีครอบครัวแล้วก็ควรยิ่งออกมา เพราะเขาไม่ใช่แค่แฟนกัน แม้ว่าจะรักแค่ไหน แต่มันไม่ถูกต้องและไม่เหมาะสมทั้งทางกายกรรมและมโนกรรม รวมถึงกฎหมายบ้านเมือง แม้ว่าเขาจะหลอกเราหรือไม่ หากเรารู้แล้ว เราก็ไม่ควรถลำลึกยิ่งขึ้น สำหรับแฟนคนแรกหรือภรรยา เขาคงเสียใจมาก นึกถึงใจเราหากเราโดนแย่งของรักไปแล้วเราจะรู้สึกอย่างไร บางครั้งการมองหาใครใหม่สักคนที่ดีเข้ามาในชีวิต ก็ไม่ได้เสียหายอะไร หากคนที่เขามาหลอกคุณหรือ คนที่คุณอาจจะไม่ทราบว่าเขามีครอบครัวแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่เพราะนำมาซึ่งการพลัดจาก ไม่เพียงแค่สามี-ภรรยา บางคนมีลูกและลูกนี่แหละ ที่เป็นประเด็นให้คนหลายคนคิดได้ขึ้นมาว่า อย่าทำให้ชีวิตบริสุทธ์ต้องมีมลทินจากปัญหาครอบครัว หากเรายอมได้ ก็ออกมาจากความรักที่ไม่เหมาะสมแบบนี้ แม้จะเจ็บเจียนขาดใจ ก็ต้องอดทนเพราะศีลธรรมค้ำโลก
คุณเชื่อไหมคะ ความรักเป็นโชคชะตา บางครั้งเป็นชะตากรรม สองคำนี้ไม่เหมือนกันนะคะ หากเป็นโชคชะตา อาจจะแค่มาพบหรือไม่พบ แต่หากเป็นชะตากรรม คือเมื่อเราพบเจอแล้วและต้องยอมรับมัน สิ่งที่เราทำไป เราเลือกได้ค่ะ โชคชะตาของผู้เขียน ไม่มีความรักระหว่างหนุ่ม-สาวมากมายนัก เพราะไม่ได้มีโชคชะตาในชีวิตรัก แม้จะแอบชอบใครก็ไม่ค่อยสมหวัง ฉันอาจจะไม่สวย ไม่มีจุดเด่น อันนี้แล้วแต่บุญที่ทำมา หากสมหวังก็คงดี แต่บางทีเราก็ไม่อยากให้เป็นชะตากรรม ให้มันเป็นดวงที่ไม่มี ดีกว่าไปแย่งชิงใครเขานะ คุณควรคำนึงนะคะว่าความเหมาะสมคือะไร แต่ผู้เขียนก็เขาใจนะว่าจิดใจ บังคับไม่ได้ แต่เราควรบอกหัวใจให้คำนึงถึงความถูกต้องและเหมาะสม เพื่อไม่ให้ใครต้องเจ็บปวดกับความรักค่ะ
